-
Wat grotduiken de afgelopen periode
Wat grotduiken de afgelopen periode
De afgelopen tijd heb ik wat leuke grotduiken gemaakt. Te veel om allemaal te beschrijven, maar een paar verslagjes moet kunnen dacht ik zo.Eind september stond een weekje Ardeche gepland. De omstandigheden daar waren optimaal. Dus op een camping een mobil home gereserveerd, trimix gehaald en gaan met de banaan. Contact gehad vlak voor vertrek met iemand die daar in de buurt zat en het antwoord was: Er is regen voorspeld, maar maak je geen zorgen, de grotten hebben eigenlijk te weinig water. Je hebt touwen nodig om in de Goul du Pont te komen en je moet een stuk kruipen in de Tannerie. Ok, dan maken we ons nog maar geen zorgen. De dag voor vertrek regende het daar, volgens internet een 25mm. Het ergste zou dan geweest zijn.
Bij aankomst scheen de zon, graadje of 24, mooi vriendelijk zag alles er uit. Dus eerst maar eens bij de Tannerie en de Pont kijken.
Het water kwam net over de rand. Van 20m zicht was geen sprake meer, maar het water was nog wel aardig helder. Er zou beslist een aardige stroming staan, maar het zag er niet uit alsof het absoluut niet duikbaar was.
Toen reden we verder, ook maar even bij de Marnade kijken. oeps. Het had hier ENORM geregend. De Ardeche rivier was buiten z’n oevers getreden, kano’s in de bomen, wegen die weer schoongemaakt waren nadat ze vol modder gelegen hadden, enz. Dat is balen. De Marnade konden we met de auto niet bereiken. De weg stond letterlijk blank.
Dus te voet maar verder om te kijken. De grot gevonden, zag er niet zo verkeerd uit, maar het was 1 vieze kleiboel. Een km lopen met je duikuitrusting is al geen fijn idee, maar met deze kleibende werd het nog een gevaarlijke onderneming ook. Dus de Marnade zou afvallen voor de volgende dag.
Zouden de Pont en de Tannerie wel te duiken zijn? Mijn buddy wilde Font Vive niet in, dus die grot viel zowieso af. Als de Pont en Tannerie niet meer water zouden krijgen, dan was er een kansje.De volgende dag naar de Pont en de Tannerie gereden. De Ardeche rivier was flink gedaald, dus dat was positief. Maar helaas, grotten reageren soms anders op veel regen. De Pont en Tannerie zagen er nu zo uit, nul zicht dus, en over stroming zullen we het maar niet hebben:
Dus wat nu? Door naar Font Estramar? Of naar de Lot? Er was meer regen voorspeld in de Ardeche, dus daar blijven en hopen om te kunnen duiken was geen optie.
Na overleg werd het de Lot. Via de Tarn gereden waar het allemaal niet geregend had. Ik zou een paar weken later weer in de Lot zitten, maar je wilt toch grotduiken. En ach, de Lot is ook altijd leuk.
Daar waren de omstandigheden gelukkig goed. 4 dagen gedoken, 2 duiken per dag, allemaal op ccr. ‘s Morgens een duik van 2-2.5 uur, ‘s middags een duik van rond de1.5 uur. Op de zaterdag was er kennelijk een soort van clubduik in de Cabouy van Fransen. Bijzondere uitrustingen voorbij zien komen en het zicht was ook flink gereduceerd bij de ingang doordat volgens sommigen de lange freedivevinnen ideaal zouden zijn.
De Ressel blijft 1 van mijn favorieten en wordt ook een paar keer bedoken:
De laatste duik was in de Cabouy met volgens de secchi-meter 11 meter zicht. Mijn buddy had een probleem met uitval van cellen van haar ccr dus dat eindigde in een volledige oc bailout op 400m van de ingang. Vervelend, maar kan gebeuren en daarom heb je dus bailout gas mee. Het gebeurde net nadat we het ‘kleine circuit’ gedoken hadden en eigenlijk nog een stukje verder wilden. Gelukkig was dit ook echt de laatste duik, want het probleem was niet eenvoudig op te lossen door nieuwe cellen te pakken. Het bleek een combinatie te zijn van een kabelbreuk en slechte connectors op 2 cellen, volgens insiders het zwakke punt van een kiss ccr. Domme pech.
Een paar later was het al weer zo ver om wederom richting de Lot te gaan. Omdat ik nu alleen zou rijden had ik besloten een hotel te nemen op een paar uur van de grotten zodat ik op de dag van aankomst een duik van 3 uur kon maken in de st. Georges. De anderen zouden ‘s avonds aankomen en dan had ik er al een duik opzitten. Als bailout kon ik het theoretisch doen met 3 stages, 1 trimix voor het diepe gedeelte en 2 decogassen. De st. georges begint met een afdaling naar 29m diepte, is vervolgens de eerste 900-950m erg ondiep (gedeeltelijk maar enige meters diep) en gaat vervolgens naar 76m diepte. Dit betekent dus dat je alle gassen mee de grot in moet slepen. Op de terugweg kun je bij een volledige oc bailout deels de 100% ademen, deels de 50% en het stukje bij de ingang moet je dan weer op een trimix doen. Niet heel complex maar wel opletten. Ik had echter besloten voor de meer lazy weg: een 32% meenemen en voor de restrictie op 400m van de ingang weghangen en dan met 3 stages bailout verder. Als er dan wat zou gebeuren kon ik op de terugweg de 3 stages laten liggen bij de restrictie, en gewoon met de ean32 naar de uitgang zwemmen. Geen gaswissels meer. De 3 achtergelaten stages kon ik dan met een dubbelsetje weer ophalen. De duik verloopt voorspoedig. Ik ontdek nog ergens een jump die ik nog niet ken, maar besluit die nu niet te nemen. Het plan is een duik van 3 uur en hoewel ik best nog wel tijd heb om even te kijken vind ik het langzaam terugzwemmen een prettiger idee. Gewoon lekker superslow om me heen kijken. Heerlijk gedoken.
‘s Avonds komen de anderen ook aan. De volgende dag willen zij relaxed beginnen en besluit ik de Marchepied en de Bial te doen. Tja, ik heb toch niet voor niets een sidemountsetje aangeschaft een paar maanden terug en ik wil nu echt de Marchepied in.
Dus dat gedaan, camera mee, en een selfiestick. Eens kijken of het lukt om mezelf ook nog eens op de foto te zetten. LOL. De duik is leuk, 60 minuten. Een 350m in de grot geweest, vooral veel om me heen gekeken en foto’s gemaakt. Heel goed zicht.
Daarna ga ik door naar de Bial. Deze is nauwer bij de ingang, maar moet absoluut de moeite waard zijn. Geen lijn vanaf de oppervlakte dit keer, dus moet zelf 1 meenemen. Omdat de instap een nogal onstabiele grindbak is, is het oppassen, anders heb je meteen nul zicht. Helaas moet ik uitglijden en donder dus het water in, oeps, nul zicht. Nou ja, kan gebeuren. Flessen vastgemaakt aan m’n harnas, reel mee en duiken maar. 1 fles voor was me geadviseerd. Dus zo de grot in. Juist, dat betekende dus klem zitten, toch iets niet helemaal handig gedaan. Wrikken en schuiven en hmmm, lamp uit. Had die grindbak en mijn gewroet dus mooi de schakelaar van m’n lamp geraakt. In m’n linkerhand een reel die nog niet aan de mainline vastzit, geen zicht meer, een lamp die uit is, en met m’n rechterhand probeer ik de schakelaar te bereiken. UIteindelijk geen probleem, ik kan bij de schakelaar, lampie weer aan, beetje wrikken, reel bevestigen en ja, ik ben door de restrictie en in de grot. In goed zicht zoals verwacht. Flessen weer goed bevestigd, laatste check. Shit, 1 automaat geeft water. Cover losgedraaid, wat kleine kiezels bij de membraan. Dat allemaal weer gefixed, alles werkt en ja, er kan gedoken worden. Deze duik wordt verder niet zo lang, want de eerste sump is maar een metertje of 80. Maar wel heel mooi. Genieten geblazen. Ik besluit geen zin te hebben in geklim en geklauter, dus ga mooi weer terug, bovendien vind ik een 80 bar overhouden in elke fles als reserve voor mij voor deze duik ook geen slecht idee. Dan heb ik reserve voor als de uitgang meer tijd en gas kost dan verwacht (heb dus zowel de Marchepied als de Bial met dezelfde flessen gedoken). De weg naar de uitgang blijkt makkelijker te gaan dan erin. Deze grot is zeker nog eens voor herhaling vatbaar.
De dagen erna wordt er gedoken in de Landenouse en de Ressel. Dit keer ga ik gewoon oc bm mee. Gezellig met een groepje duiken. Op zaterdag gaan de anderen helaas weer terug en ‘s avonds komen mijn andere buddies aan. Dus ik besluit op de zaterdag nog eens heerlijk de Marchepied te doen. De volledige eerste 500-510m. Hierna heb ik nog gas over om eens te kijken hoe ver ik kan komen in de Lantouy. Op 26m diepte houdt de lijn op en wordt de grot ook aardig laag. Je zit hier op een grindhelling die niet zo stabiel lijkt te zijn. Reel erbij en verder de Lantouy in. Ik kom nog een stukje verder, maar op 36m diepte houdt het op. De grindhelling is mij niet stabiel genoeg en als ik ergens geen zin in heb is dat graven om er weer uit te komen. Het wordt een erg kort duikje, maar verder wel leuk.
De Font Clare ook nog even bekeken, maar deze staat nu droog.
Nog een paar foto’s van de Ressel:
Verder uiteraard nog meer duiken gemaakt, maar dan wordt het te veel om alles te beschrijven. De laatste week was voor mij hard werken, maar ik heb m’n cave instr. afgerond. Het woord ‘spazieren’ zal nooit meer dezelfde betekenis hebben. :tongue2:;)
-
4 Reacties
-
Mooi hoor !
-
Leuk om allemaal weer te lezen hoor.
-
Mooi verslag 🙂
-
Mooi verslag en ook mooie foto’s
