Homepage › Forum › Duiken › Duiken algemeen › actuele duikverslagen › duikverslagen zout 2020
-
Zaterdagavond een nachtduik gemaakt bij Sint Annaland. Hele levendige duik, wel al een stuk kouder:
http://www.wvlierhuis.nl/Wijnands_duikverslagen/2020/Artikelen/2020/10/17_Sint_Annaland.html
dwerginktvisjes Sepiola atlantica blijven leuke ontmoetingen -
Mooie foto’s toch, ondanks uitval van je lampje Wijnand.
-
Duiken langs de Engelse en Schotse oostkust. 1
Geïnspireerd door de mooie verslagen van Don-Wijnand-Chedi wil ik ook graag een poging doen.
In september 2016 ben ik voor het eerst, samen met buddy Joren naar de Engelse en Schotse oostkust getogen om daar te gaan duiken.
We hadden de reis ruim van tevoren gepland en dus onderdak en duiktrips gereserveerd.
Allereerst zijn we naar Seahouses bij de Farne Isles (eilanden) gereisd, hier vind je enkele wrakken en honderden seals (we zijn geneigd om dat te vertalen als zeehonden maar daar zijn het robben).
We hadden voor twee dagen duiktrips gereserveerd, één direct na aankomst vanuit Newcastle, de andere twee de volgende dag.
De eerste duik was meteen raak, duiken op het wrak van de Chris Christenson een Deens stoomschip dat zoals veel andere schepen op de rotsen van de Farnes is gelopen.
Bij wrak moet je je in veel gevallen voorstellen dat je de ketels, de stoommachine vaak het achterschip en de schroef nog goed kunt herkennen.
In het algemeen is de romp van schepen die relatief ondiep liggen (in dit geval zo’n 30m) al volledig verroest en uit elkaar gevallen, soms staan de spanten nog wel gedeeltelijk overeind, domweg omdat ze dikker zijn.Hier zagen we onverwacht een van onze eerste seals die ons aankeek in de trant van ”zo duikertjes wat komen jullie hier doen?” het zicht varieerde van 8 tot 15 m dus we hadden een prachtig overzicht.
De duikschepen in het verenigd koninkrijk zijn bijna zonder uitzondering uitgerust met een duiklift, dat maakt het aan boord komen simpel.
Aan het eind van je duik laat je je deco boei op en maakt je deco/veiligheidsstop, de schipper komt binnen een paar minuten naar je toe varen, je stapt op het platform en wordt naar dek niveau gehesen, drie stappen lopen op de bank zitten en uitpellen, wat wil je nog meer?
De volgende dag weer een wrakje en een dropoff en heel veel seals, ze zijn niet schuw maar blijven meestal net buiten je bereik of….. ze besluipen je van achteren en knabbelen aan je vinnen of cap.
Bij de tweede duik die dag zag ik Ben Burville staan, een lokale arts die in zijn vrije tijd seals bestudeert, er veel filmpjes op Youtube heeft gezet en zoals later bleek, ons er van alles over kon vertellen.
Ik heb m’n stoute schoenen aangetrokken, ben op hem afgestapt en vroeg “are you Ben Burville” na een brede grijns en wat grappen nodigde hij ons uit om een duikje met hem te maken. Wat een kans.
Na een onstuimige drift tussen twee eilandjes door kwamen we op een rustiger plekje waar hij de seals met een handgebaar naar zich toe liet komen waardoor we ze van heel dichtbij konden bewonderen en mooie foto’s maken.
Tussen de duiken door konden we onze uitrusting aan boord laten terwijl de flessen,nadat we ze zelf de kade op hadden gebracht, werden gevuld.
Tussen de duiken door het lokale reddingsstation bezocht en souvenirs gekocht.
Na de tweede duik die dag zijn we doorgereden naar StAbbs zo’n 60 km.
De eerste drie foto’s door Ben Burville, de laatste door mijzelf. -
Duiken langs de Engelse en Schotse oostkust. 2
StAbbs is een piepkleine dorpsgemeenschap net over de Schotse grens , als je hier suggereert dat je in “England” bent word je direct gecorrigeerd met een gedistingeerd: “This is Scotland”.
We hadden afgesproken met Paul Crowe een lokale duikoperator, die ons hartelijk verwelkomde, ons meteen het onderkomen liet zien (een erg net bijgebouwtje) en ons vervolgens zijn boot liet zien.
Er was al een groep Engelse duikers waar we direct door opgenomen werden.
De volgende ochtend na het ontbijt direct duikspullen aan en met een klaarstaande handkar alles naar de boot gebracht. Er is daar een behoorlijk getijverschil dus alle duikspullen werden met een elektrische kraan aan boord getakeld, een paar man op de kade en een paar aan boord om alles ordelijk te laten verlopen.
Hier hebben we 7 duiken in 4 dagen gemaakt, Paul kent de duikstekken op z’n duimpje dus kon ons naar de meest uiteenlopende stekken brengen, ook weer met goed zicht.
De kust is ook hier erg rotsachtig, met zandvlaktes tussen de rotsen, dat leverde de meest uiteenlopende duiken op.
Ook hier weer een wrak, de Glanmire, eigenlijk nog mooier dan de Christenson, beter herkenbare delen.
Ik ben dol op wrakken en er moeten er hier nog meer liggen maar door de afwisseling hebben we daar niet verder op aangedrongen.
Maar ook Tyes tunnel, een heuse “grotduik” van zo’n 20 meter, door een holte in een van de rotsuitlopers.
Diegenen die daar niet door wilden, konden onder water om de uitloper heen duiken.
Door de rotsachtige bodem is het nooit saai, steeds weer iets anders, waaronder ook veel crab pots (een tunnelachtige vangkooi)
Langs de hele kust kom je veel dodemansduim tegen (deadmans fingers) , veel andere begroeiing maar ook veel vissen, krabben en kreeften.
Wat mij ook erg opviel zijn de mooie kleuren, zowel van de vissen als van de begroeiing.
De duikdieptes variëren van zo’n 15 á 20 m tot 30 m bij de Glanmire.
Veruit de meeste duiken zijn dus ook voor AOW duikers te doen, een droogpak is wel gewenst, alhoewel één of twee duiken best zou kunnen, maar volgens mij geen week.
Met de Farne Isles zijn dit plekken zijn dit plaatsen waar ik later weer naar terug ben geweest onder andere op de heenweg naar Scapa Flow.
Alle foto’s dor mijzelf gemaakt. -
Unknown Member
Verwijderde deelnemer6 november 2020 om 20:00Gaaf verslag!
-
Mooi Aart, doet me weer beetje denken aan “Happy”, de zeehond in Nederland een tijd terug.
-
Ja die jonkies zijn erg speels, net zoals Happy en hebben net als jonge honden super scherpe tandjes.
Als ze per ongeluk door je huid bijten (eigenlijk knabbelen) heb je zo een fikse ontsteking te pakken volgens Ben Burville..Dank jullie voor de complimenten. -
Afgelopen zondag ben ik weer eens naar Zeeland geweest en heb ik bij Gorishoek gedoken. Het zich was behoorlijk goed, alleen jammer dan een videolamp vol liep.
[video=youtube_share;LUeEJtsY_uY]https://youtu.be/LUeEJtsY_uY[/video]
-
[video=youtube_share;-9NBeCRCG0w]https://youtu.be/-9NBeCRCG0w[/video]
Oostvoornse meer in december 2020