-
A bounce to Thunsersee, Techevent
A bounce to Thunsersee, Techevent
Helaas GEEN foto’s van onder water dit keer.Een tijdje terug vroeg een buddy of ik zin had om mee te gaan naar het Techevent aan de Thunersee op 21-22 maart.
http://www.tec-diving.ch/tec-event
Maar we gaan ook duiken was het antwoord. Ja uiteraard, want anders ga ik niet mee zei ik 😉 En de Thunersee is een meer waar ik nog niet in gedoken heb, dus die moest nog toegevoegd worden aan het lijstje met ‘bergmeren’. Het meer ligt op 560m hoogte, dus eigenlijk net geen bergmeer. Dus goedkoop hotel gezocht en vorige week maar even de rebreatherflesjes gevuld met een mooi trimixje voor duikstek ‘Fischbalme’. Volgens de verhalen gaat deze wand onder water naar 190m. Maar we hebben het niet geverifieerd. We wilden verder ook nog naar de Bنtterich Hِhle. Ik had een beschrijving gekregen van iemand hoe je er moest komen, dus dat leek ons ook wel leuk.
Vrijdag op tijd onderweg. Ergens in Duitsland kijk ik uit het raam en zie ineens de zonsverduistering. Oh ja, dat is waar ook, maar we hadden er niet om gedacht of er iets over ingepland. Zullen we de auto even aan de kant zetten? Dus 2 km verderop naar een parkeerplaats.
Ik had geen goede camera bij me, alleen die van de telefoon. Maar goed, een paar leuke kiekjes zijn gelukt. Er stonden ook echte liefhebbers met enorme telescopen. Daar mochten we ook even door turen. Dus een duiktripje met een plotseling leuk rustmomentje langs de snelweg.
We zijn rond half 5 in Thun. Leuk stadje. Het is niet geheel helder, maar wel een waterig zonnetje en 17 graden. Heerlijk. Eerst naar ons hotel en daarna rijden we naar Bellevue. Buddy wist dat zijn Finse kennissen er al moesten zijn. En inderdaad, die vinden we. We drinken wat en helpen hen daarna met de beurs opbouwen. De beurs stelt niet heel veel voor. Het is veel te krap, de ruimte is echt te klein, het zijn wat tafels en daar moeten alle stands komen. Geeft wel een knus kneuterig sfeertje. Je kunt zeggen wat je wilt, maar gezellig is het wel. Niemand maakt er ook een punt van dat alles echt helemaal vol komt te staan. Hier een foto van toen er nog opgebouwd werd. Ik heb geen foto’s genomen van de beurs zelf:
Na het opbouwen gaan we met een groep pizza eten. Er ligt nog veel sneeuw in de bergen. De Thunersee lijkt uiteraard wel wat op de Attersee of de Walchensee. Maar de prijzen zijn absoluut anders hier, een flink stuk duurder.
Op zaterdagmorgen is het vroeg dag, want we willen voor 9 uur op de duikstek zijn. Daarna naar de beurs en vervolgens naar Bنtterich. Het mooie weer is helaas omgeslagen in regen en nog meer regen. Het plan is gewoon een bounce naar diepte te maken, maximale duiktijd 90 minuten, wat betekent dat we in 10 minuten op 130m moeten zijn. Het water is echt goed helder, maar nog koud. 6 graden aan de oppervlakte, op diepte zoals altijd 3-4.
We nemen 4 stages p.p. mee als bailout. Ja, het zou met 3 kunnen, maar toch. Diluent is een ‘poormanmix’, oftewel een heliair. Helium optoppen met lucht. Mooi laag in O2 percentage, maar de ccr zal zelf bij een setpoint van 1.3 de boel aanvullen. En als je hoog in PO2 komt kun je het met zo’n mix snel verlagen, ook op diepte nog.
De eerste paar minuten kan m’n buddy niet klaren. Dus het duurt even voor we door de 15m grens zijn. Daarna is het klaar en is het een kwestie van afdalen en wat naar rechts zwemmen. De wand is stukken steiler dan in de Attersee bij ‘Ofen’ of ‘Schwarze Brucke’. We maken een stuk een vrije val en komen op 131m. Ik kijk nog even onder me en zie de bodem niet. Man wat is deze wand steil en het meer diep zeg. Het zicht is echt goed. Op 70m diepte zie je de groene waas van de oppervlakte al weer. In het diepe stuk waren we iets te traag met opstijgen, je zit dat meteen op je computer, tts loopt een paar minuten op. Maar nog niets aan de hand, duikplan was in 10 minuten afdalen, en dan kom je op duiktijd van 90 minuten. Half uur op 6m, laatste 6m tot oppervlakte doe je 5-6 minuten over. We zitten nog binnen onze marges en maken de duik gewoon netjes af. Eenmaal boven regent het nog harder dan voor de duik. Bah. Maar niets aan te doen. Omkleden, spullen weer in de auto en even naar de beurs.Nu is de beurs officieel open en ik tref ook diverse bekenden. Hier en daar een praatje gemaakt. Heel veel mensen in een kleine ruimte, erg gezellig overigens. Er staan veel rebreathers opgesteld, sf2, divesoft liberty, triton ccr, JJ, rEVO, maar ook iemand met het Razor sidemount harnas. Diverse rebreathers e.d. kun je hier ook proberen. Maar wij zijn hier niet voor ‘Schnuppertauchgنnge’. Het is geen boot, geen duikvaker, het is heel anders qua sfeer, maar wel leuk. Wil je informatie over techopleidingen, of over rebreathers en dergelijke, dan heb je hier wel de kans zonder dat het meteen op een verkooppraatje lijkt.
Wij gaan daarna op zoek naar de grot. Omdat we deze grot beiden niet kennen is het veel gedoe om hem te vinden. Het regent en het regent. We moeten scooteren naar de grot. Daar waar de ingang moet zitten vinden we boven water, ondertussen flink natgeregend. Het is ook al na half 5 als we weer bij de auto zijn. Wat doen we? Als 2 verzopen honden besluiten we deze grot over te slaan. Het wordt nachtwerk als we klaar zijn met duiken. Zondag willen we nog een keer diep, dus de grot is iets voor een volgende keer en dan direct aan het begin van de dag.
‘s Avonds eten we weer met de Finnen.Zondagmorgen gaan we nog een keer duiken bij Fischbalme, zelfde duik als zaterdag zeg maar. Nu is het droog, maar koud, 3 graden. Weer veel duikers op deze stek. Allemaal maken ze even een praatje, ook al ken je ze verder niet. Leuk. Soms proberen ze wat in het Frans, in het Duits of Engels.
We spreken nu af om echt te proberen om in het stuk van 130 naar 100m sneller te stijgen. Daar bouw je anders in de opstijging nog deco op.
Afdalen gaat goed, het laatste stuk is een soort van vrije val naar beneden. 132m volgens de shearwater, net even onder de 130m volgens de controller van de rebreather. Hoewel ik relaxed ben, merk ik dat ik snel adem. Hmmm, CO2? gaat er door me heen. Normaal zit ik op 6-8 ademhalingen per minuut als ik gewoon relaxed ben, nu op een 16. Nou ja, we stijgen toch direct weer op. Rond de 110m-100m is het weer goed. Gek. Rebreather doet het gelukkig zoals je mag verwachten. Zet me wel even aan het denken. Nieuwe scrubber, goed gas, 6/73, geen stress, geen inspanning. Toch de kou? Stress is het niet, wel concentratie, diepte checken, klaren, droogpak, longvolume, PO2, enz. Zorgt dat voor sneller ademen?Na de duik reken ik de EADD nog uit als soort evaluatie, 46-48m, ja dat moet je merken in zwaarder ademen. Maar had ik het de dag ervoor ook? Ik kan het me niet voor de geest halen. Stikstofnarcose is het niet. Was het echt CO2? We zullen het wel nooit weten, maar ik ga het zeker niet uitsluiten.
De duik was verder prima. Daarna spullen ingepakt, nog even wat mensen gedag gezegd, en daarna weer door naar huis. Druk weekend, zwaar weekend. Om 12 uur vannacht was ik weer thuis. Rebreather direct uit elkaar gehaald, droogpak te drogen gehangen en daarna douchen en op bed. Een hoop gereis voor slechts een paar duiken, maar het was gezellig en ook nog weer nieuwe mensen leren kennen. De beurs is leuk voor als je in de buurt bent. Er hangt een goede sfeer, geen opdringerige verkoop. Leuke duiken gemaakt. Maar de volgende keer toch weer grotten of wrakken, dat is nog net wat leuker 😉